رویشتین بو ماله بابه گورم،کچه پورکم که 2 سالی بو
رویشت بو درگای فریزیرکی تواو کرد بو وا،
امنیش پیم کوت(بهش گفتم): اخه فضول اتو چکاریکت به یخچال هیه؟
اویش کوتی(گفت) : ببخشه یخچال نیه فریزیره !!
اکاری دایکم دوای زانینی مردنی پوری (خاله اش) :
زور چاک بو که دوینه(دیروز) موی سرم رنگ کرد.
روژیک ننکم (مادربزرگم) که کمیک حواس پرتی هیه،لمنی پرسی:
له کام دبیرستان درس دخینی کورم؟
اوکات (اون موقع) امن لیسانسم ور رگرت بو
ولی بو اوی که دلی نشکینم ، کوتم : دبیرستانی ملک اشتر
ننکم نه هلی گرت و نه دای نا ، زو کوتی : خاک به سرت ، اتو که 25 سال عومرته(سن داری)
الانیش له دبیرستان درس دخینی (جا میزنی)
روژیک بابم پیامی عاشقانه ی بو بابم نارد ، الان دو روژه له مالی ایمه شره
دایکم گیری داوه به بابم که کنجیه و کی(چه کسی)و بوچی او پیامی بو ناردوی
بابم به بنیشتی اکالیپتوس اوربیت دلیه: کون کروه (سوراخ باز کن)
نظرتان لبیر نچیه