دوشت چرخی روژگار دچرخینن دوری و رفقایتی
با وجودی اوی که لیت دورم له یادتم
***************************************************************
اینسان چنده به صبری دردکان تحمول دکا بی اوی که بزانیه
اوه حقه (حق است) یا ظولمه
***************************************************************
پیامه کانم جار ، جاره ،،
امــا
اوی ماندگاره یادی تویه . . .
***************************************************************
به اندازهی کوریک (کوری که) که ارزوی دیتنی نوری هیه
امنیش موشتاقی دیتنی توم
تقدیم بو کسی که دوربونی دردمه ، مالی له ناو قلبمه،
فراموش کردنی مرگمه.